Bay Raymakas’ın evinin tavan arasında, esrarengiz bir sandık vardır. Kapağı hafifçe aralıktır bu sandığın ve bu aralıktan bir aslan patisi sarkar!..Sonra, akşam saat tam sekiz buçukta, sandığın kapağı aniden açılır ve Palavracı Lari Fari, dışarı fırlar!..

Sadece aynı şeyleri yiyebilseydik ne kadar sıkıcı olurdu, değil mi? Ya hep aynı kıyafetleri giysek, hep aynı günü yaşasak, tek bir çiçeği koklayabilsek veya hepimiz aynı görünsek? Hiçbir şey bize keyif vermezdi, değil mi?

“Bir arkadaşınız varsa hiçbir şeyden korkmanız gerekmez!”

Ayıcık ve Kaplancık, iki candan dosttular. Ve hiçbir şeyden korkmuyorlardı; çünkü birlikte bir ayı kadar, bir kaplan kadar güçlüydüler. Nehrin kıyısındaki evlerinde mutluydular. Ama bir sabah yola koyulup Panama’yı aradılar. Hayallerinin ülkesini. Yolculukları esnasında da çok güzel maceralar yaşadılar.
İyi de, Panama neredeydi?
Tilki de, inek de, fare de Panama’yı bilmiyordu. Yalnızca horoz onlara yardımcı oldu.

Sonunda, aradıklarını buldular!

Roger Canosson ve Zıpzıp Dada, engel atlama şampiyonlarıydı. Neredeyse yenilmezlerdi çünkü mükemmel bir ikiliydiler. O yılki uluslararası Saint-Alor-sur-Fleur Yarışması’nda da hedefleri şampiyonluktu ancak yarışma hiç de istedikleri gibi gitmedi. Ne olmuştu?