İlk kitabında kuşların başka şarkılar söylediği ülkeyi okuyacaksın, ikinci kitabında okulun hiç de sıkıcı olmadığını anlatıyor,
üçüncü kitabındaysa kardeşiyle tanıştırıyor seni.
Ada’dan selamlar!..

İlk kitabında kuşların başka şarkılar söylediği ülkeyi okuyacaksın, ikinci kitabında okulun hiç de sıkıcı olmadığını anlatıyor,
üçüncü kitabındaysa kardeşiyle tanıştırıyor seni.
Ada’dan selamlar!..

Gerçek bir olaydan Süleyman Bulut’un öyküleştirdiği Atatürk, Karıncalar ve Çocuk, Atatürk’ün çocuklara yaklaşımını gösteren çok anlamlı ve farklı bir öykü…

Kurbağa ve Murbağa her zaman birlikte. Bu beş mükemmel hikâye çiçekler, kurabiyeler, cesaret, rüyalar ve hepsinden önemlisi arkadaşlık hakkında.

Çekirge hep bir yolculuğa çıkmak, yeni yerler görüp yeni şeyler yapmak istiyordu. Bir sabah çok güzel bir yol buldu ve yolculuğuna başladı. Bu yolda, “Sabahları Sevenler Kulübü” böceklerinden bir elmanın içinde yaşayan kurtçuğa, titiz mi titiz Sinek’ten dediğim dedik sandalcı Sivrisinek’e, çok düzenli mantarlardan kibirli yusufçuklara, pek çok yolcuyla tanıştı.

Küçük Doğa kendini bildi bileli ağaçları, kuşları, çiçekleri, kedileri, köpekleri çok sever.
Peki ama ya solucanlar, taşlar, yosunlar, topraklar? Onları da sevmek, korumak gerekmez mi?

Bir gün Ayıcık nehirde hiç balık yakalayamadan eve dönünce, Kaplancık, eğer zengin olsalardı iki tane alabalık ya da sallanan koltuk ya da yarış otomobili kaskı, ayrıca yatağının üstüne kırmızı lamba ve kürklü çizme alabileceklerini söyledi Ayıcık’a. Bunun üzerine iki dost, hazine bulmaya karar verdiler ve düştüler yola. Hazine bulmak için nehrin bir bu tarafını kazdılar bir öteki tarafını, ormanda kazı yaptılar, hatta denizin dibini bile kazdılar! Ama oralarda bir türlü hazine bulamadılar. Peki, sizce Ayıcık ve Kaplancık, hazine bulmak için başka nereye bakmalıydı acaba?

Pembe Burun, Kaplancık’ın aklını çeldi, oyunlar oynayarak onu kandırdı. Kaplancık da, Ayıcık’ı unuttu, Pembe Burun’u dost bildi. Sonra da… Neler oldu neler!

Günlerden bir gün Kaplancık, “Bugün benim doğum günüm, haydi bir parti verelim!” deyince, Ayıcık çok heyecanlanır, Günter Sandıkkurbağası neşeyle vıraklar, Şenşakrak Ördek armonikasıyla katılır onlara.

Böylece başlayan partiye Ördek Teyze’den Pembe Burun’a, Koca Şişman Orman Ayısı’ndan Zırıltı Kukla’ya, Tavşan Baldriyan’dan Seyahat Eşeği Mayorka’ya, pek çok dost gelir. Partide yemekler yenilir, sütler ve gazozlar içilir, mutlulukla dans edilir…

Şimdi, bu partiye siz de katılmak isterseniz, hemen ilk sayfayı açın lütfen!

Ayıcık ve Kaplancık o kadar yakın dostlardır ki, bir gün Kaplancık, balık tutmaya giden Ayıcık’a şöyle der:

“Sen gittiğin zaman kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen bana gittiğin yerlerden mektup yaz ki, aldığımda mutlu olayım,

olur mu?”

Kaplancık’ın Ayıcık’a mektup yazması ile başlayan bu haberleşme serüvenine önce Hızlı Ayakkabılı Tavşan katılır; sonra da Şanslı Köstebek, Ördek Teyze, Amcaoğlu Kirpi, Uzun Burunlu Adam, Fil ve diğerleri.

Ah, işte böyledir mektuplar! Sadece bir mektup bile, kooooskocaman mutluluklar yaratabilir!