Gerçek bir olaydan Süleyman Bulut’un öyküleştirdiği Atatürk, Karıncalar ve Çocuk, Atatürk’ün çocuklara yaklaşımını gösteren çok anlamlı ve farklı bir öykü…

Bay Baykuş evde tek başına, sıcacık ateşin karşısında oturmaktadır. Tam bezelye çorbasını içerken kapı vurulur. Bay Baykuş konuksever biridir, gelen ziyaretçileri içeri davet eder. Böylece olaylar başlar: Ziyaretçiler evde neler yaparlar neler!

Çekirge hep bir yolculuğa çıkmak, yeni yerler görüp yeni şeyler yapmak istiyordu. Bir sabah çok güzel bir yol buldu ve yolculuğuna başladı. Bu yolda, “Sabahları Sevenler Kulübü” böceklerinden bir elmanın içinde yaşayan kurtçuğa, titiz mi titiz Sinek’ten dediğim dedik sandalcı Sivrisinek’e, çok düzenli mantarlardan kibirli yusufçuklara, pek çok yolcuyla tanıştı.

Kral Aslan bir gün ormanda gezintiye çıkar ama o da ne?! Uzaktan gördüğü geyiğin boynuzları kendi tacından daha büyüktür! Bunun üzerine Kral Aslan hemen bir kural koyar: Artık kimse ormanda şapkasız, beresiz ya da kasketsiz dolaşmayacaktır. Hayvanlar da bu kurala uymak için ellerinden geleni yaparlar. Peki sonra ne mi olur?
Sonra gökten üç şapka düşer…

Evinize çatıdan girmeyi hiç düşündünüz mü? Çok konforlu ve şık bir mağara evde yaşamaya ne dersiniz?.. Bu kitapla, dünyanın dört bir yerinden, farklı türlerde eve konuk olacak, insanların geçmişten bugüne farklı coğrafyalarda nasıl yaşadıklarını keşfetme olanağı bulacaksınız!

Bir gün Ayıcık nehirde hiç balık yakalayamadan eve dönünce, Kaplancık, eğer zengin olsalardı iki tane alabalık ya da sallanan koltuk ya da yarış otomobili kaskı, ayrıca yatağının üstüne kırmızı lamba ve kürklü çizme alabileceklerini söyledi Ayıcık’a. Bunun üzerine iki dost, hazine bulmaya karar verdiler ve düştüler yola. Hazine bulmak için nehrin bir bu tarafını kazdılar bir öteki tarafını, ormanda kazı yaptılar, hatta denizin dibini bile kazdılar! Ama oralarda bir türlü hazine bulamadılar. Peki, sizce Ayıcık ve Kaplancık, hazine bulmak için başka nereye bakmalıydı acaba?